Абдулло Орипов шеърияти

https://t.me/abdullaorifijodi
ҲАЙИТ

Ҳайит кунларида жанглар ҳам тўхтаб,
Қиличлар қинига қайтиб киргувси.
Мўминлар эгизак жонларга ўхшаб,
Ўзгага боққан чоқ ўзни кўргувси.

Умидвор ҳар кимса топиб кушойиш,
Қоронғи дилларга ёқиб тургай нур.
Уйқуда фароғат, юртда осойиш,
Дуолар ижобат, ниятлар манзур.

Адоват, ҳасадни касб этган инсон,
Майли шоҳ ё гадо, ё сайид бўлсин.
Илоё, барига бахш этсин иймон,
Ўтар ҳар лаҳзаси бир ҳайит бўлсин.



Абдулла Орипов

МИННАТДОРЛИК

    Миннатдорлик билдиришим зарур бўлиб қолса агар,
Таъзим қилар эдим аввал еру қуёш, юлдузларга.
Нафас олган ҳар бир жонзот раҳмат ҳисси билан яшар,
Тирикликнинг қароргоҳи — кечаларга, кундузларга.

Гарчанд улуғ бу борлиқнинг ҳар жиҳати тўкис эмас,
Ёғини бор, сочини бор, бўрони бор, сурони бор.
У муттасил баҳор эмас, ё қиш эмас, ё куз эмас,
Бизни мудом эркаламас, гоҳи аччиқ қирови бор.

Миннатдорлик билдиришим зарур бўлиб қолса тағин,
Ҳеч шубҳасиз бош эгардим одамларнинг ўзларига.
Яхши кунда, ёмон кунда улар сенга очар бағрин,
Тақдиринг гоҳ боғлиқ бўлар уларнинг бир сўзларига.

Гарчанд улуғ бу башар ҳам шу кунгача номукаммал,
Ёвузи бор, лоқайди бор, бор бераҳм, бағритоши.
Инсон зоти комил бўлиб яралмаган экан азал,
Шунинг учун савдоларга маҳкум бўлган шўрлик боши.

Ҳа, ҳар қалай шукроналик боиси кўп бу дунёда
Мўл-кўл меҳрин аямасдан, замин яшар, қуёш яшар.
Ҳа, ҳар қалай одамларга меҳр ҳисси кўп зиёда,
Бошимизни ўқтин-ўқтин силаб турар она-Башар.

✍1988



           Менга хуш хабар айт...

Менга хуш хабар айт, ёлғон бўлса ҳам...
Дарду машаққатлар ўтгайдир бари,
Ўксима, оёққа тургайсан, деб айт.
Умрингни фараҳбахш, тотли онлари
Ҳали олдиндадир, кўргайсан деб айт.

Менга хуш хабар айт, ёлғон бўлса ҳам...
Дўстларинг бордир-ку ҳали дунёда,
Сени кулфатларда қолдирмас деб айт.
Ёвузлик бўлса ҳам ҳаддин зиёда
Сени чангалига олдирмас, деб айт.

Менга хуш хабар айт, ёлғон бўлса ҳам...
Олис муҳаббатинг сўнмаган ҳамон,
То ҳануз унутмай юрибди дегил.
Сарғайган дафтарин варақлаб пинҳон,
У сени тушида кўрибди дегил.
Менга хуш хабар айт, ёлғон бўлса ҳам...
                      

✍  2008     йил  7 июнь


АРБОБ

... Гўёки вақт сени кута бошлайди,
Хаёлга ботасан ўтирган кўйинг.
Кўз олдингдан секин ўта бошлайди,
Ишхонанг, дўстларинг ҳамда ўз уйинг.

Икир-чикиргача бўласан огоҳ,
Бозор-ўчарнинг ҳам ғамини ейсан.
Набиранг зинада қоқилди ногоҳ,
Ўзингча шивирлаб:  – Секинроқ, – дейсан.

Айвондаги сариқ курсининг нуқул
Тушиб кетаверар битта оёғи.
Лампочкалар эса яроқсиз буткул,
Балки яна куйган томнинг чироғи.

Нохос жиринглайди телефон зир-зир,
Пир қилиб одамнинг ҳафсаласини.
– “Жаноб, келинг, дейди, – Кўргаймиз ҳозир,
Ер юзида тинчлик масаласини”...

✍2008 йил 9 сентябрь,  Сан-Марино.



ҲАМЗА НИДОСИ

Ҳамзадирман, боқмагайсиз
Сиз маломатлар билан,
Байтлар айтдим, элу юртга
Мен ибодатлар билан.
Найлайинки, гуллаганда
Кўз юмиб кетдим абад,
Ўтди умрим юз кўришмай
Не фароғатлар билан.
Мен Ватанни бирлашувга
Чорлаган шоир эдим,
Кутган эрдим ушбу кунни
Сабру тоқатлар билан.
Мен чароғни излагандим
Нур дея ушлаб қалам,
Менга қарши чиқди зулмат
Чўнг фалокатлар билан.
Во дариғо, кимсаларнинг
Қаҳрига бўлдим дучор,
Тош бошимга тош ёғилди
Минг касофатлар билан.
Битта ўзбек ўз элимда
Тошбўрон бўлдим, нетай,
Балли, юртим, ёд этибсан,
Вақту соатлар билан.
Шеър яшаркан, кимга дўсту
Кимга нодўстман ҳануз,
Шеър яшаркан, тенг курашгум
Мен жаҳолатлар билан.
Эрта учган қуш мисоли
Сайд бўлиб кетдим, вале,
Юртим, асло айри тушма
Сен саодатлар билан.

✍1991


***

Бўрон, сен шам узра гувлайверма, бас,
Арслондек ўкириб чекаверма сас.
Шамни ўчирмоқлик жуда ҳам осон,
Унга етар битта "пуф" деган нафас.


      ***

Ёмғирли кун эди,
Атроф жим, сокин,
Маъюс кўзларингга боқардим сармаст.
Секин шивирладинг: — Боқмагил, йигит,
Севгинг менга янгилик эмас...

Ёмғир ҳам тинмади ўша куни ҳеч,
У ҳам қуволмади кўздан хобингни.
Совуқ, рутубатли хонамга шу кеч
Олиб қайтдим изтиробингни.

Тунда ҳам жимгина ёш тўкди осмон,
У менинг ҳолимга йиғлар эди, бас!
Бас, дўстим, мени деб чекмагил фиғон,
Сенинг кўз ёшинг ҳам янгилик эмас.

1966



Абдулла Орипов                 

МУЛК

Сен мени кечиргин гапларим учун,
Ўринсиз сўзларим учун кечиргин.
Сенинг юзларингга боқиб туну кун
Тўймаган кўзларим учун кечиргин.

Фикринг меникидир, зикринг меники,
Менга тааллуқли гўзаллигинг ҳам.
Қолган барча мулкинг, майли, сеники,
Айт-чи, нима қолди ўзингга, эркам.

                             ✍️2008 йил 10 январь


СОҒИНЧ

Ўтган ёшлигингни қўмсайсан ҳамон,
Кетди деб бамисли қаламқошлигим.
Қанчалик ғалвали  бўлмасин даврон,
Гўзал эди дейсан ўша ёшлигим.

Қоп-қора сочларим ялтирасин деб,
Суркаб ҳам юрардинг турли-туман мой.
Дазмолсиз шимингга бермоқ учун зеб,
Кўрпача тагидан тахлар эдинг жой.

Достон ёзар эдинг, қўшни қиз агар,
Боқса бир жилмайиб, боқса бир кулиб.
Кўксингда ҳисларинг ловуллаб бадтар,
Ўрларди тамаки тутуни бўлиб.

Чопдинг трамвайга чиқмоқлик учун,
Лекин етолмадинг, кимлардир етди.
Ёшлик ҳам бекатда тўхтамай бир кун,
Ўша трамвайдек ўтдию кетди.

Гоҳида ўртаниб, гоҳ йўлдан озиб,
Ёнмоқ қани энди ёрнинг ҳажрида.
Бугун Ақл сенга дастурхон ёзиб,
Чой узатиб турар сокин Тажриба.

✍2009 йил 2 февраль


САНЪАТКОР

Машҳур актёр Зикир Муҳаммаджонов хотирасига

Бир инсон эди у тенгсиз, муҳтарам,
Мен шуҳрат пойида, у-чи аршида.
Кездик юртимизни қадамба-қадам,
Гоҳ Тошкент, гоҳ Нукус, гоҳо Қаршида.

Санъаткор зот эди, актёр эди у,
Юзлаб қиёфага кирган бир ўзи.
Осонми, кечалар ҳатто беуйқу
Лафзингдан янграса саҳнанинг сўзи.

Тонгда яёв кезиб қайтса даврага,
Улуғбек Мирзо деб қадрлардик гоҳ.
Ҳеч қандай такаллуф тушмас орага,
Боқсак сўзлаб турар Байқаро ногоҳ.

Берсин актёрларнинг жонига тўзим,
Ўзлари содда-ю, роллари жумбоқ.
Ўзгартиб юборар ҳаттоки кўзин,
Ҳа, санъат боқийдир, санъат умрзоқ.

Кўнгил узмади ҳеч шеърдан, баётдан,
Теран туйғуларга тўлиб ўтди у.
Саҳна ўзга дунё, лекин ҳаётдан
Зикир Муҳаммаджон бўлиб ўтди у.

✍️2012 йил 4 декабрь